เคยมั้ย…ที่พอเวลาเกิดเรื่องอะไรขึ้นเกี่ยวกับการทะเลาะ หรือข้าวของเสียหายประโยคแรกๆ ที่เราพูดกับลูกคือ
” ไปก่อเรื่องอะไรมาอีก ”
” ทำอะไรเขาก่อนล่ะ เขาถึงตีเอา ”
” ดูสิ เลอะหมดแล้ว เสียเวลาต้องมาทำแผลอีก ”
” ทำไมชอบสร้างความวุ่นวาย ”
” ทำให้พ่อแม่ขายหน้ามากๆ เลยนะ ”
และกว่าจะรู้ตัวว่าทำร้ายจิตใจลูกไปขนาดไหนก็ตอนที่เห็นว่าเขาร้องไห้ และเสียใจกับคำพูดของเราไปเสียแล้ว จะดีกว่ามั้ยหากเราลองเปลี่ยนเป็นคำว่า
” เกิดอะไรขึ้น เล่ามาให้ฟังได้ไหม ”
” ลูกไว้ใจพ่อแม่ได้เสมอ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่รับฟัง ”
” ไม่เป็นไรนะ เจ็บตรงไหนรึเปล่า ”
” ค่อยๆ เล่านะ เราจะช่วยกันแก้ไขเรื่องที่เกิดขึ้น ”
ลองปรับคำ เปลี่ยนมุมมอง ก็จะช่วยให้เราและลูกได้มีระยะของความรักและความห่วงใยที่ดีต่อกันได้นะ…