หากเรามีลูกชาย คนอื่นจะบอกเราว่า
” ลูกเป็นรึเปล่า? เห็นชอบเล่นตุ๊กตา ”
” ระวังนะ ให้เล่นแต่กับผู้หญิง เดี๋ยวจะอยากเป็นผู้หญิง ”
” เด็กผู้ชายต้องเล่นกีฬาสิ ไม่เล่นเลยนี่ผิดปกติแล้วนะ ไม่แมนเลย”
หากเรามีลูกสาว คนอื่นจะบอกเราว่า
” ทำไมถึงได้ทำตัวเหมือนเด็กผู้ชาย ไม่เป็นกุลสตรีเลย ”
” เป็นหญิงก็ต้องชอบสีชมพูสิ ชอบสีดำ สีมืดๆ ไม่น่ารัก ”
” ไม่เรียบร้อยแบบนี้ โตไปคงหาสามีลำบากนะ สอนให้ลูกมีความอ่อนหวานบ้างสิ ”
คงมีบ้างที่เราคล้อยตาม
คงมีบ้างที่พ่อแม่ผิดหวังในตัวลูก
คงมีบ้างที่ลูกไม่เป็นดั่งใจที่เราอยากให้เป็น
คงมีบ้างที่เราต่างผิดหวังในกันและกันด้วยคำว่า พ่อแม่ไม่เข้าใจลูก ทำไมลูกถึงไม่เป็นอย่างที่พ่อแม่อยากให้เป็น
และคงมีบ้างที่เราทำร้ายความรู้สึกกันเพราะเรื่องเหล่านี้
แต่ว่านะ….
พอเห็นลูกเจ็บ เรากลับรู้สึกเจ็บไม่ต่างเพราะไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง เขาก็ยังคงคือลูกของเรานี่นา
เราควรแคร์ความรู้สึกของลูกเรา..ให้มาก..กว่าลมปากของคนอื่น
