เคย…มองแม่คนอื่นแล้วคิดอยู่ในใจว่า
เราอยากเป็นแม่แบบนั้นจังเลย
แม่ที่ไม่หงุดหงิดใส่ลูก
แม่ที่รู้จักดูแลตัวเอง
แม่ที่มีเวลาให้ลูกอย่างเต็มที่
แต่…ภายใต้รอยยิ้มนั้นๆ
ภายใต้เสื้อผ้าหน้าผมที่เห็นกันอยู่
ภายใต้เวลาที่ได้ให้กับลูก
ใครจะรู้…ว่าแท้จริงแล้ว
เราต่างต้องแลกมาด้วยอะไรบ้าง
รอยยิ้มของลูก
ที่แลกมาด้วยความอดทน ความเข้าใจ การหยุดความคิดของตัวเองไม่ให้รู้สึกผิด และการควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้ได้ในหลายๆ ครั้ง
เสื้อผ้าการแต่งกายเวลาออกไปนอกบ้าน
เพียงเพราะเราไม่อยากให้ตัวเองดูโทรมไปกว่านี้ ทั้งที่เวลาอยู่บ้านก็คือชุดเดิมเช้ายันเย็น
เวลาทั้งหมดที่มอบให้กับลูก
ที่แลกมาด้วยการอดหลับอดนอนเพื่อทำหลายๆ อย่างให้เสร็จในช่วงที่ลูกหลับอยู่
ไม่มีใครรู้ถึงสิ่งที่ใครคนนึงต้องเจอ
ถ้าไม่ได้ยืนอยู่ในจุดที่เขายืนอยู่จริงๆ
เราต่างก็พยายามเป็นแม่ที่ดีกันทั้งนั้น
หยุดเปรียบเทียบ หยุดกดดันตัวเอง
กับแม่คนอื่นกันเถอะ
เพราะมันเปรียบกันไม่ได้จริงๆ